Vanuit de Katholieke traditie om overledenen te begraven op een begraafplaats bij de kerk zien wij dat nabestaanden steeds vaker kiezen voor een rouwdienst in de kerk gevolgd door een herdenking en condoleance in het crematorium zonder begrafenis. Nabestaanden kunnen ook kiezen om de opbaring en de herdenkingsdienst te laten plaatsvinden in het crematorium om vervolgens een ‘kerkgang’ te maken voor de kerkelijke begrafenis. De uitvaartmis kan in het geheel bij ons plaatsvinden waarbij wij alle ruimte laten voor de pastoor en eventueel het kerkkoor. Naast de kist worden brandende kaarsen geplaatst die het vertrouwen symboliseren dat het lichaam wordt opgenomen in het ‘licht van God’. Aan het eind van dienst wordt de kist door de pastoor besprenkeld met wijwater en bewierookt. Na de dienst is er voor de genodigden gelegenheid om de naaste familie te condoleren.
Tijdens de protestants-christelijke uitvaart vinden geen rituelen plaats. Bij de protestantse reformatie is afstand genomen van veel katholieke gebruiken. Die soberheid is ook terug te zien bij de uitvaart: de kist is vaak eenvoudig, zonder versiering. Hoewel er geen rituelen bij een protestantse begrafenis zijn, is voor de nabestaanden wel voldoende ruimte aanwezig om de uitvaartdienst zelf vorm te geven. Er wordt gebeden en gezongen waarbij Woord en Gebed de kernelementen vormen. Familieleden en de predikant gedenken de overledene door tijdens de uitvaartdienst herhaaldelijk de doopnaam van de overledene te noemen. Ook hier geldt dat steeds vaker diensten en condoleances bij het crematorium plaatsvinden of juist in de kerk en dat gekozen wordt voor crematie of begrafenis. Aan het einde van de dienst bidt de predikant samen met de genodigden het Onze Vader en hij zegent de kist. Nabestaanden nemen in stilte afscheid. Daarna is er gelegenheid om tijdens de condoleance de nabestaanden te condoleren.
Het is gebruikelijk bij Hindoestanen om de doden te cremeren en ze kennen daarbij specifieke rituelen om de dode vóór en tijdens de uitvaart te eren. Net als bij het Jodendom en de Islam wordt het lichaam binnen 24 uur na het overlijden gecremeerd. Direct na de dood wordt de overledene afgelegd, gewassen en in speciale doeken gewikkeld. Voordat het lichaam gecremeerd wordt, leggen familieleden bloemen op het lichaam, ze stoppen rijst in de mond van de overledene en geld in de hand. Tijdens de uitvaartdienst mag alleen een Pandit of mannelijk familielid de uitvaartrituelen uitvoeren. Omdat het lichaam van de overledene absoluut niet buiten het zicht van de familie mag worden verbrand vergezelt een kleine groep directe nabestaanden de overledene naar de ovenruimte en is bij de invoer aanwezig. Tijdens de uitvaart dragen de meeste mensen witte of zwarte rouwkleding zonder sierraden. Traditioneel wordt de as na de crematie boven stromend water verstrooid.
Wij breiden onze kennis op dit gebied graag uit dus als u een bijzondere invulling wilt vanuit uw religie of traditie neemt u dan vooral contact met ons op om samen uw wensen in vervulling te laten gaan voor een passende uitvaart.
Wij hebben gemerkt dat het belangrijk is dat overledenen met een Chinese achtergrond met de correcte rituelen gecremeerd worden. Daarom wordt door de familie een Feng-Shui meester benaderd om de juiste datum en tijdstip te bepalen voor het afscheid. Hij ziet er op toe dat de rituelen goed worden uitgevoerd tijdens de voorbereiding en uitvoering van de dienst. In China is wit de kleur van de rouw en daarom draagt de familie vaak geheel witte kleding. Tijdens de dienst bieden wij alle ruimte voor de gewenste rituelen, zo mag beperkt namaakgeld worden verbrand en muntstukken naar de kist worden gegooid. Deze muntstukken worden door ons niet mee gecremeerd maar doneren wij aan het Vaillant fonds. Voor het Chinese gebruik om vuurwerk af te steken om de geesten af te schrikken hebben we ruimte voor ons gebouw.
